Samenleven in wijken en kernen

De resultaten waren op 8 november 2023 al te zien in wijkcentrum De Kastanje. De presentatie voor bewoners was een generale repetitie. Donderdag 23 november kregen de bestuurders van de netwerkorganisatie Huis van de Wijk de plannen officieel overhandigd.

Geen drempels
Waar de wijkbewoners zoal over nagedacht hebben? het Huis van de Wijk krijgt een wereldse, industriële stijl. De toegankelijkheid moet voor iedereen uitstekend zijn, ook voor mensen in een rolstoel. “Letterlijk en figuurlijk: geen drempels.” Het ‘Team Functioneel’ pleit voor een lift die ruimte biedt aan een brancard en een doorzichtig gebouw zonder donkere plekken.

De hygiëne moet tiptop in orde zijn. Evenals de communicatie en de routing richting de centrale ruimte in de serre en andere ruimtes, zoals de huiskamer, de muziekstudio, de vergaderruimte en de werkplekken van de professionals. Het meubilair is comfortabel en praktisch.

Het ‘Team Sociaal’ benadrukte dat iedereen zich welkom moet voelen. De activiteiten zijn er voor alle leeftijds- en doelgroepen. De bewoners kunnen er ook terecht voor een gezamenlijke lunch. Liefst met iedere week een maaltijd uit een andere cultuur om zo van elkaars smaken te proeven.

Er komen vaste openingstijden. Vrijwilligers zijn onmisbaar voor het Huis van de Wijk. Zij zorgen voor sociale controle, zodat iedereen zich veilig en welkom voelt.

Verbinding
Team Creatief presenteert ideeën voor de inrichting. Een fotowand bij de entree – met foto’s van handen van buurtbewoners – symboliseert verbinding en verwelkomt alle bezoekers. “We denken ook aan het woord ‘welkom’ in alle talen van de wijk en archieffoto’s van Gageldonk.” Ideeën om creatief aan de gang te gaan met hout, karton, kurk en andere materialen kwamen naar voren. Evenals het maken van een mozaïekwand.

Duurzaamheid is in het Huis van de Wijk van groot belang. En dat geldt ook voor de aanwezigheid van groen. “Het mag een mix van echt en nep zijn. Groen is rustgevend en gezellig.”

Aan het slot van de presentatie klonk de oproep om een pakkende naam te verzinnen voor het Huis van de Wijk. Op 1 april is bouwpartner Geluk Groep klaar met de werkzaamheden. Dan volgt de inrichting en het klaarstomen van dit nieuwe thuis van Gageldonk. Alles wat tijdens de presentatie naar voren kwam, vormt daarbij de leidraad.

Kers op de taart
Het Huis van de Wijk is de kers op de taart van de herontwikkeling van de wijk Gageldonk-West. Nu bekend is hoe die eruit gaat zien, is het ‘tijd voor resulTAART’. Een voorproefje van wat het nieuwe Huis van de Wijk straks te bieden heeft!

Medewerkers van De Kok Bouwgroep, woningcorporatie Stadlander, Lithos bouw en ontwikkeling, Geluk Groep, P. Jansen Installatietechniek B.V., aannemer Van den Elshout & De Bont, zorgorganisatie ZEP XL en van de WijZijn Traverse Groep doen dit keer mee. Ze zijn stuk voor stuk aan het werk in de wijk en voelen zich erbij betrokken. Daarom willen ze laten zien dat ze meer doen dan alleen nieuwe woningen bouwen of bestaande renoveren.

Bijvoorbeeld door op deze dag achterpaden schoonmaken. Maar ook klusjes bij bewoners staan op de planning, laat Anushka van den Broek van De Kok Bouwgroep op een overzichtje zien. Bewoners konden vooraf aangeven wat ze graag gedaan wilden hebben. “Het is bijzonder om zo een extra steentje bij te dragen aan de wijk.”

‘Leuk om te doen’
Yvonne Bijvoet van Lithos bouw en ontwikkeling vult aan: “We werken als bedrijven al tien jaar samen in de wijk. We doen alles in goed overleg. Het werkt heel prettig. Zo doen wij de Bouwkennisdag en De Kok Bouwgroep organiseert dit.”

Bedirhan Tasci en Johan Keijzer van P. Jansen Installatietechniek B.V. zitten op hun knieën om vuiltjes te plukken. “We kregen te horen dat we hier naartoe moesten”, klinkt het nuchter. Waar ze normaal in de elektrotechniek of als loodgieter aan de slag zijn, halen ze nu onkruid weg. “Gezellig en leuk om te doen”, vindt Bedirhan.

Stimulans
De vervuiling van achterpaden is een hardnekkig probleem. Niet alleen hier. Niemand die zich erom bekommert. Onkruid overwoekert de paden, vuil vermeerdert zich al snel. Bewoonster Peggy trok er in het kader van de Wijkklusdag over aan de bel bij De Kok Bouwgroep. “Ik hoop dat dit een stimulans is voor bewoners om het pad achter hun woning schoon te houden.” Dat doet ze met haar eigen stukje zelf ook.

Alle bewoners hebben een flyer in de bus gekregen. “Wij helpen u, helpt u ons?” Een oproep om de achterpaden schoon te houden. Of het gaat werken? Dat moet de tijd leren. “De wijk knapt enorm op”, ziet bewoonster Peggy. “Hopelijk kunnen we dat doortrekken naar de achterpaden.” Overigens treffen de klussers deze ochtend niet alleen onkruid in de gangpaden aan, maar ook aardbeienplantjes. “Die laten we toch maar staan.”

Op de steiger
Marvin Koolen en Wesley Deijkers van De Kok Bouwgroep hebben vandaag een andere uitdaging. Het repareren van een door betonrot aangetast balk onder een raam. “Liever dan vuiltjes plukken”, lacht Wesley. Hij is leerling-timmerman, zijn collega timmerman. “Hier zijn we wel eventjes zoet mee”, weten ze.

Want om de klus te klaren, komt er zelfs een stevige steiger aan te pas. “Ik werk op de nieuwbouw aan de Populierlaan. Ik ben meteen gaan kijken wat er nodig is voor deze klus”, zegt Marvin. De bewoners zullen er ongetwijfeld blij mee zijn.

Les
In die nieuwbouw aan de Populierlaan geeft uitvoerder Ad van Oosterhout van De Kok Bouwgroep leerlingen van Auris Montaal een rondleiding. Die heeft al snel wat weg van een lesje in de buitenlucht. Leerkracht Tim van den Bergh speelt handig in op alles wat zijn leerlingen zien en horen. “Wat is het verschil tussen een koop- en huurhuis”, wil hij weten. Het antwoord komt prompt. En Ad van Oosterhout speelt dat handig mee. “Waar denk je dat deze deur komt”, vraagt hij, wijzend op een exemplaar dat los in de hoek van een woonkamer staat.

Ook hij krijgt al snel het goede antwoord. De deur blijkt thuis te horen in de meterkast en is eventjes verwijderd. “Om de woningen te kunnen aansluiten. Anders gaat de deur kapot.”

Sinds begin 2022 is dit de plek waar oudere Fluplanders elkaar bijna elke dag een paar uur kunnen ontmoeten. Eventjes weg van thuis. “Daar heb ik het goed naar mijn zin hoor”, verzekert Plonie. “Ik lees graag.” Maar zo af en toe wat mensen zien, dat bevalt haar ook uitstekend. Ze is niet de enige. Tegen 14 uur stroomt de huiskamer langzaam vol. De bel beneden gaat andermaal, ditmaal een onbekende voor de deur. Maar die blijkt een doos met appelflappen te willen afgeven, verrassing van een van de bezoekers.

Ritje naar ziekenhuis
FlupHelpt ontstond 5 jaar geleden, eind september is het eerste jubileum gevierd met een bescheiden feestje. Tientallen vrijwilligers zetten zich voor de oudere bewoners van het dorp in. Door koffie te schenken in de huiskamer zoals Marian Quist doet. Of door medicijnen te halen, een ritje naar het ziekenhuis te maken, gewoon bij iemand op bezoek te gaan. Oproepjes verschijnen op de groepsapp, er is altijd iemand die reageert. Zo blijft Sint Philipsland leefbaar en hoeft wie ouder wordt niet uit het dorp weg!

‘Extra koffiemiddagen tegen zomer-eenzaamheid’
Bestuursleden Lena Polderman, Agnes van den Burg en Jaap van Oudenaarde van Fluphelpt zijn volop tevreden over hoe het gaat. Maar willen meer, veel meer. Een dagopvang bijvoorbeeld. Elke dag open. Van ’s ochtends tot einde middag. Maar ja, van vrijwilligers mag je veel vragen, maar niet alles. “Mensen krijgen het steeds drukker, de kleinkinderen opvang, mantelzorg.” Want die vrijwilligers zijn meestal zelf actieve jonge senioren. En die zitten niet graag stil. Zoals Marian Quist (66) die zich als vrijwilliger inzet in de huiskamer. “Ik ben er zomaar ingerold, ik hoorde ervan op een informatie-avond.” Ze twijfelde geen moment. “Ik vind het leuk om met mensen bezig te zijn.”

‘Vrijmibo’ op z’n Fluplands
Vooral op vrijdagmiddag, lacht ze. “We hebben hier een vrijmiddagborrel.” Een heuse vrijmibo! “Met bier, wijn en hapjes, heel gezellig.” Al drinkt ze zelf geen druppel mee, verzekert ze. Maar terug naar het bestuur dat aan het puzzelen is over die stap naar volwaardige dagopvang. Zodat mensen die nu nog naar elders gaan gewoon in Flupland kunnen blijven. Het klinkt simpel, maar is dat allesbehalve weten ze inmiddels. “We zijn erover met de gemeente Tholen in gesprek, dat gaat goed, de lijntjes zijn kort.”

Maar alleen met vrijwilligers is de stap naar dagopvang niet te zetten. Dat betekent ook dat er overleg met zorgorganisaties, zorgverzekeraars zelfs, nodig is. Om zorgprofessionals aan FlupHelpt te binden. Maar ook dat ze met allerlei regelgeving te maken krijgen. “Het eerste oriënterende gesprek met de gemeente is gevoerd. We staan in ieder geval open voor deze stap.”

Rozeboom is in trek
Intussen groeit wat FlupHelpt doet steeds meer tot een begrip uit, ook buiten het dorp. “We krijgen telefoontjes van mantelzorgmakelaars over hun cliënten en wat wij kunnen betekenen.” Lena Polderman heeft bij het Burgerberaad Zorg Zeeland uitleg gegeven over het ontstaan van FlupHelpt. In dat beraad wordt gepraat over de toekomst van de zorg in de provincie.

Sinds de huiskamer van FlupHelpt in de Rozeboom draait is het complex ineens geliefd om er te gaan wonen. “Eerst stonden er meerdere appartementen leeg, want er was niks te doen hier.” Nu staat bijvoorbeeld bezoekster Plonie Kot te popelen om er ook te gaan wonen, maar moet ze voorlopig nog geduld hebben.

De Rozeboom is van woningcorporatie Stadlander, dat de voormalige recreatiezaal aan FlupHelpt gratis ter beschikking stelt. “Daar zijn we heel blij mee, we voelen ons bevoorrecht.” Met subsidie van onder meer de gemeente Tholen, maar ook met giften, weet FlupHelpt zich prima te redden. Zo is nu ook de binnentuin van zitjes voorzien, zodat bezoekers bij warm weer daar lekker in de schaduw zitten.

Zo blijft FlupHelpt actief. En tackelt zelfs met een extra koffiemiddag in juli en augustus de zomereenzaamheid. Ouderen zien kinderen en kleinkinderen op vakantie gaan en blijven zelf alleen achter. FlupHelpt helpt! Ook op zo’n moment!

Donderdag 15 juni 2023, stipt 14.00 uur komen ze aanlopen. Bewoners van woongebouw Venpoorten in Wouw gaan vandaag op bezoek bij Leonardushof, Centrum voor Wonen & Zorg. Buur ontmoet buur. En daar wordt iedereen vrolijk van, zo is op deze zonnige doordeweekse middag goed te merken.

Goed idee
“Je ziet eens andere gezichten, maar je moet nog wel even aan elkaar wennen,” zegt Betsie Buuron (88). Ze woont in Leonardushof, vanaf het moment dat het nieuwe gebouw in november 2021 de deuren opende. “Ik vind het een goed idee.”

Zeker als aan haar tafel Jopie van der Stelt (bijna 72) aanschuift. Bewoonster van Venpoorten. “Ik zwaai elke ochtend als ik voorbij kom, nu zie ik tenminste naar wie.” De twee raken onmiddellijk met elkaar in gesprek. Kopje koffie erbij, een verse appelflap. De eerste keer als welkom, bovendien gratis! “Het is leuk dat we hier weer mogen komen. Door corona was dat lange tijd niet mogelijk.”

Weer verbonden
Terwijl het voorheen zo normaal was dat de, voor het merendeel, oudere bewoners van Venpoorten, eventjes bij Leonardushof binnenliepen. Voor een praatje, koffie, een maaltijd. Niet alleen corona remde het bezoek af. Ook de nieuwbouw van Leonardushof. Voordat die begon was er zelfs een loopbrug die beide gebouwen verbond. “We konden altijd naar binnen.”

Nu ziet Jopie het nieuwe Leonardushof voor de eerste keer van binnen. “Het is lekker hier”, oordeelt ze. Betsie kan dat alleen maar beamen. “Je ziet er leuk uit,” laat Jopie er meteen op volgen. Het maakt Betsie een beetje trots. “Ik wil er altijd goed uit zien,” lacht ze.

Meer dan koffie    
Dat Venpoorten op bezoek gaat bij Leonardushof is met een doel, vertelt Youssef. Hij is woonconsulent van Stadlander. “Onze bewoners hebben de behoefte er af en toe eens uit te gaan.” Eventjes weg uit het eigen appartement. Behalve de mooie binnentuin, heeft Venpoorten geen gezamenlijke ruimtes voor ontmoeting. De ontmoetingsruimte die er was, is bij de omvangrijke renovatie van Venpoorten in 2021/2022 omgezet naar appartementen.

“Daarom zijn we in gesprek gegaan met Groenhuysen.” Dat is de zorgorganisatie achter het Centrum voor Wonen & Zorg aan de Schoolstraat. “We willen kijken naar gezamenlijke mogelijkheden.” Voorlopig zijn er twee koffiemomenten: op dinsdagochtend en donderdagmiddag. Deze eerste keer is meteen een succes, er is een flinke delegatie vanuit Venpoorten aanwezig. Rollators vullen de ruimte. De sfeer is meteen goed. Vrijwilliger Chris van de Velde zorgt met pianomuziek op de achtergrond voor nog meer gezelligheid.

“Het is nu eventjes wennen voor iedereen, zeker voor onze bewoners,” legt Chantal Munnik van Groenhuysen uit. Terwijl er volop wordt gepraat en gelachen, licht ze toe dat als het echt blijkt aan te slaan, er wat Groenhuysen betreft meer kan dan alleen de koffie. Bijvoorbeeld samen aan de maaltijd, meehelpen in de moestuin of als vrijwilliger bij een van de activiteiten. Maar dat is voorlopig toekomstmuziek. Voor nu telt dit moment. En daar geniet iedereen van.